رابطه در دنیای مجازی (5) - آسيب شناسی چت
با سرعت انگشتانش را روی دكمهها فشار میداد و حروف به سرعت به هم میچسبیدند و روی صفحه حك میشدند.
«از همان روزی كه وبلاگ تو را دیدم و با افكار زیبایت آشنا شدم فهمیدم كه تو با همه فرق داری. تو مثل دخترهای دیگر نبودی و نیستی. و شاید برای همین است كه من عاشقت شدم و دوست دارم بدانی كه تو اولین و آخرین عشق من هستی, برای همیشه.»
با خود گفت: "همینقدر كافیه. بیشتر از این ممكنه مصنوعی بشه. حالا فقط باید برای چهار پنج تاشون آف بزارم و منتظر جواب باشم".
(برگرفته از سایت موازی با اندكی تغییر)

هوالاعلی
سلام
خب دیگه فكر كنم وقت آن رسیده كه وارد آسیب شناسی چت شویم . در قسمت اول رابطه در دنیای مجازی چند سوال كرده بودم و خواسته بودم دوستان نظر خودشان را بدهند. بهتره با طرح مجدد اون ها وارد بحث اصلی بشیم و ببینیم آیا واقعا اینطوری كه عنوان میشود هست یا نه.
1 - خیلیها معتقدند انسان در ارتباطات مجازی مانند ایمیل ، مسنجر ، كامنت و ... به دلیل نداشتن هویت واقعی و یا رد پا از تبعات رابطه در دنیای واقعی در امان بوده و به راحتی و بدون هیچگونه مشكلی میتواند دوست و یا شریك زندگی آینده اش را از میان هزاران نفری كه در این دنیای مجازی حضور دارند انتخاب كند و اگر مورد پسند نبود به سراغ یكی دیگر برود. نظر شما هم همینه؟ یا نه نظر دیگهای دارید؟
2 – خیلی ها معتقدند ارتباطات این دنیا برای انسان وابستگی ، دل بستگی ، دل مشغولی و یا به عبارتی عشق ایجاد نمیكند و هر وقت فهمید اشتباه كرده به راحتی میتواند این ارتباط را قطع و یك ارتباط دیگر را شروع كند. واقعا همینطوره؟
به راستی جوان امروز در ارتباط با جنس مخالف خود ( در دنیای واقعی یا مجازی ) به دنبال چیست؟ ازدواج، عاطفه، محبت، وقت كشی، عشق یا ...؟
روان شناسان معتقدند، میل و كشش به جنس مخالف از نظر فیزیولوژی یك نیاز طبیعی، فطری و روانی است. آنان می گویند در تمام فرهنگها و كشورها ، پسران و دختران در سن بلوغ اولین نگاه و گرایش را به سوی جنس مخالف ابراز می كنند. اما مرز این كشش در هر فرهنگی تعریف شده است، برای مثال در جوامع غربی و سایر جوامع غیر مسلمان ارتباط میان دو جنس مخالف به خود فرد سپرده شده و هر شكلی از این ارتباط مورد پذیرش جامعه و فرهنگ آن است كه طبیعتا تبعات و عوارض آن نیز بر عهده همان افراد خواهد بود. اما در كشورهای مسلمان و برخی فرهنگها این ارتباط محدود است و در مواردی به فضای سیاسی و اجتماعی جامعه بستگی دارد.
اما رابطه دخترها و پسرها در جامعه ی ما چگونه است؟
در گذشته های نه چندان دور ارتباط بین پسرها و دخترها مانند امروز مورد توجه نبود. سن ازدواج پایین بود ارتباطات به شكل وسیع نبود، از این رو كنترل بیشتری بر جوانان صورت می گرفت، اما واقعیت این است كه بسیاری از جوانان امروز در ارتباط های خود به ازدواج فكر نمی كنند، به اعتقاد جامعه شناسان در جامعه امروز وجود مسایل اقتصادی، نگاه دوگانه جامعه مدرن و سنتی، فراگیری اطلاعات و دانش و پدیده جهانی شدن كه مبتنی بر ارزشهای دینی نیست، احساس دو گانه ای را در این نسل پدیدار كرده است. این عوامل باعث میشود كه جوانان به دنبال برقراری ارتباط با جنس مخالف خود باشند. و طبیعتا در اكثر این ارتباطگیریها، پسران به دنبال ارضای غرایز جنسی خود ، و دختران در پی ارضای غرایز عاطفی خود (ابراز محبت و .... ) هستند ( این اصل را به خاطر بسپاریم كه مردان بنده شهوت و زنان اسیر محبتند).
اما آیا نیاز به محبت از سوی دیگران گناه است؟
انسان ذاتا موجودی است که محبت دیگران را می طلبد.و هیچ انسانی بدون محبت نمی تواند زندگی سالمی داشته باشد. انسانی که محبت ندیده است زندگی او در پریشانی و تلاطم روحی و روانی خواهد بود.کمبود محبت می تواند تبعات سنگینی را متوجه انسان کند. انسانی كه كمبود محبت داشته باشد چگونه می تواند شاد باشد و چگونه می تواند عزت نفس و اعتماد به نفس داشته باشد. با بررسی محتوای چت رومها ، پروفایلهای بسیاری از كاربران و یا صحبت با جوانان به این نتیجه میرسیم كه بسیاری از کاربران دختر و حتی پسر دنبال ارضای غرایز عاطفی خود(محبت ) هستند. به راحتی میتوان در اتاقهای چت گریه دختران را احساس كرد. گریه ای که به طور ضمنی به ما پیامهای بی محبتی و بی توجهی به او را می دهد. و یا پسرانی که در سایتهای دوست یابی از تنهایی خود حرف می زنند و دنبال همدمی می گردند. بسیاری از این افراد بخصوص دختران تشنه توجه و محبت اند که از آنان دریغ شده است. در ابتدا لازم هم نبود که حتما این محبت از طرف جنس مخالف صورت گیرد. شاید ارتباط عاطفی اینها با والدین خود کم بوده است. پدر و مادر نتوانستند و یا نخواستند با فرزندان خود ارتباط محبت آمیز و صمیمانه داشته باشند.گر چه برخی از والدین از نظر مادی فرزندان خود را بهخوبی تامین می کنند. اما ارتباط عاطفی نزدیک با آنها ندارند.( باید به معنی واقعی ارتباط توجه شود). کمبود محبت می تواند انسان را دچار آسیب هایی کند، که آثار آن تا آخر عمر باقی بماند. داشتن احساس حقارت، عزت نفس پائین، عقده ای رفتار کردن، خشنونت، احساس بدبختی، عجز وناتوانی از آثار کمبود محبت است. ( این امر هشداری است به پدران و مادران در برخورد با فرزندان خود. به ویژه پدران در ارتباط با رفتار خود نسبت به فرزندان دختر).
و اما چرا چت؟
چت یا گفتگوی اینترنتی ، و در معنای گسترده آن ارتباطات مجازی ، همانند دوستیهای خیابانی دوام و اصالت ندارند و تنها انسان را به خود معتاد میکنند. اما چت یک نکته بسیار منفی دیگر هم نسبت به دوستیهای خیابانی دارد و آن این که علاوه بر اینکه در چت نمیتوان از رفتارشناسی فیزیکی یا روان شناسی فردی برای درک و بررسی خصوصیات افراد استفاده کرد بلکه بعد از مدتی با چند پیام یا تصویر عاشقانه ، از شخص مقابل تصویری بسیار زیبا و مثبت ساخته میشود که شاید با دنیای واقعی آن شخص تضاد زیادی داشته باشد و همین امر باعث دلبستگی شدید به شخص مورد نظر شود. به حدی كه در هر نقطه و مکانی در جستجوی یک رایانه با یک خط تلفن بوده تا بتوان با شخص مورد علاقه ارتباط برقرار کرد. هر چند که در چت نیز راهکارهایی برای بررسی صحت و سقم ادعای دوستی افراد وجود دارد اما به نسبت دنیای واقعی مشکلتر و پیچیده تر بوده و در عمل بسیاری از افراد بالاخص خانمها از درك و استفاده از این راهكارها عاجزند. در دنیای واقعی اگر چهره و اندام و واقعیتهای ظاهری افراد مورد پسند نباشد از همان ابتدا ارتباط شكل نمیگیرد و یا اگر شكل بگیرد عمق نمییابد. اما در چت اینطور نیست. در چت كلام و گفتار زیبا آن چنان بر روح انسان اثر میگذارد كه اگر دل بستگی كلامی صورت پذیرد و بعد از مدتی همدیگر را در دنیای واقعی رویت كنند ، دل بستگی قبلی مانع از تاثیر نقش چهره و ظاهر شده و ارتباط تداوم مییابد. بسیاری از افراد بالاخص دختران تصورشان بر این است كه در این دنیای مجازی بسیار راحت و بدون هیچ دغدغهای میتوانند نیازهای خود را برطرف كنند بدون آن كه آسیبی ببینند و یا با مشكلی مواجه شوند.
چت ، به آن دلیل كه بسیاری تصور میكنند میتوانند در پشت دنیای مجازی آن پنهان بمانند و شناخته نشوند و به راحتی با هر كسی كه دوست داشته باشند ارتباط بگیرند و هر وقت بخواهند و اراده كنند رها كنند، بسیاری از جوانان ( بخصوص دخترانی كه از آسیبهای اجتماعی ارتباط با جنس مخالف و دیدگاه اجتماع نسبت به خود نگرانند ) را به خود جذب كرده است. حتی در این امر بسیارند دخترانی كه مقید به اصول مذهبی بوده و به دلیل نارساییهای عاطفی و ... دردوران زندگی خود ، و یا كنجكاوی در ارتباط با جنس مخالف و ... به تصور پنهان ماندن هویت واقعی خود در ارتباط مجازی و دور ماندن از تبعات اجتماعی آن ، به چت و ارتباط مجازی روی میآورند. و متاسفانه زمانی حقایق این دنیای مجازی و ترفندهای آن برایشان رو میشود كه دیگر امكان بازگشت ندارند. بسیاری از دختران تصورشان بر این است كه با یافتن اشتراك بین سلایق خود و جنس مخالف در فضای مجازی میتوانند به شریك رویایی خود دست یابند. اما آیا اشتراك سلایق دو پسر و دختر جوان در فضای مجازی میتواند زمینه مناسبی برای ازدواج آن دو در جامعه باشد؟ آیا این فضای مجازی میتواند واقعیت ها را برای ما بیان كند؟ آیا صرف اینكه كسی بتواند خوب و زیبا سخن بگوید میتواند خوب باشد و یا شریك خوبی برای زندگی باشد؟ آیا ازدواجهای اینترنتی ازدواجهای موفقی خواهند بود؟
اگر به دادگاههای خانواده و مراجع قضایی مراجعه كنیم به سادگی با چند زوج روبرو میشویم كه از طریق اینترنت با یكدیگر ازدواج كرده اند و حال برای جدایی به این مكانها آمده اند. یك كارشناس امور اجتماعی با اشاره به لزوم فرهنگ سازی در مورد ازدواجهای اینترنتی، در این زمینه می گوید: برقراری ارتباط میان دختر و پسر از طریق اینترنت جرم محسوب نمیشود، چرا كه وقوع جرم مستلزم وجود ادوات و مقدمات جرم است. اما آنچه مسلم است این ارتباط باعث بروز شرایط سوء استفاده و استفاده نامطلوب از شرایط موجود می شود. وی معتقد است: در كشورهای اروپایی ارتباط سالم از طریق اینترنت صورت میگیرد و طرفین پس از این كه تصمیم به ازدواج گرفتند شرایط خود را صادقانه بیان نموده و با هم ازدواج میكنند. اما چون در كشور ما این فرهنگ وجود ندارد، آنچه كه در چت رومها بیان میشود اكثراً دروغ است یا با دیدگاهی منفی نظاره میشود. نهایتاً همین دروغها باعث فروپاشی خانواده پس از ازدواج میگردند، چرا كه طرفین واقعیتهای فرد مقابل را از نزدیك میبینند.
در قسمت های بعدی با ما باشید تا با آسیبهای چت و دنیای مجازی بیشتر و بهتر آشنا شویم.
التماس دعا
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
این عكس هم به خاطر ساموئل عزیز كه عكس پسرم رو خواسته بودند
